واکسیناسیون و بهداشت خوب از مولفه های مهم و قابل توجهی هستند
توله سگ های کوچولو بسیار مستعد بیماری هستند چون مصونیت تدارک دیده شده در شیر مادرشون به تدریج از بین میره و این ممکنه قبل از به اندازه کافی قوی شدن سیستم ایمنی خود توله سگ برای مبارزه با بیماری و عفونت باشه
اگر توله سگی در این مدت در معرض پارواویروس قرار بگیره، برای محافظت، ممکنه اول مریض بشه. نگرانی دیگه ای که وجود داره اینکه مصونیت موجود در شیر مادر ممکنه با واکسن مداخله ایجاد کنه
این یعنی حتی توله سگ های واکسینه شده هم ممکنه به پارواویروس الوده بشن. برای کاهش این اتفاق، باید بهترین حفاظت و نگهداری رو در برابر پارواویروس خصوصا در ماه های اولیه تولگی تدارک دید.
توله سگ ها باید بین ۱۴ تا ۱۶ هفتگی یک دوز واکسن پاروا دریافت کنن صرف نظر از اینکه چند دوز زودتر دریافت کردن که این برای حفاظت بهترشونه
برای سگ های بالغ هم صاحب شون باید اطمینان حاصل که واکسیناسیون سگ‌شون به روز باشه و به موقع انجام شه
چندین تیتر انتی بادی برای شمارش سطح انتی بادی های سگ علیه پارواویروس وجود داره اما این به این معنا نیست که اگر سگ در معرض الودگی و ویروس باشه بیمار نمیشه
باید از دامپزشکتون یک برنامه ی پیشگیری از ابتلا برای سگ تون بگیرید
تا زمانی که سگ تون یک دوره کامل واکسن رو دریافت نکرده باید خیلی برای بیرون بردن سگ تون به مکان هایی مثل مغازه، پارک ها، کلاس، ارایشگاه، … احتیاط به خرج بدید
موسسات مشهور و برنامه های تربیتی ریسک در معرض ویروس بودن رو با واکسیناسیون، تست های سلامت، بهداشت مناسب و ایزوله کردن سگ ها و توله سگ ها کاهش میدن
هرگونه تماس با سگی که الوده شناخته میشه رو اجتناب کنید
با وجود واکسیناسیون مناسب، درصدی از سگ ها همچنان مستعد باقی میمونن پس به سگ بالغ یا توله سگ تون اجازه تماس با هر سگ و مدفوع باقی مونده از سگ های دیگر رو حین پیاده روی و بازی بیرون محیط خونه رو ندید
دفع مناسب و به موقع مدفوع از محیط به عنوان راهی برای محدود کردن انتشار پارواویروس و حتی بیماری های مشترک بین سگ و انسان توصیه میشه
سگ هایی که اسهال و استفراغ دارن یا سگ های دیگه ای که در معرض بیماری بودن نباید به پارک های سگ ها، زمین شو، و… مکان هایی که با سگ های دیگه تعامل دارن برده بشن
به همون نسبت سگ های واکسینه نشده نباید در معرض ارتباط با سگی که بیماره یا سابقه ی واکسیناسیون مشخرص دارن قرار بگیرن
افرادی که با سگ های در معرض بیماری قرار دارن، باید بسیار مراقب باشن و با سگ های دیگه سر و کار نداشته باشن یا حداقل دست ها و لباس هاشون رو قبل از تماس ضد عفونی و تمیز یا عوض کنن
تایپ ۲ پارواویروس سگ سانان بسیار مسریه و به گلبول های سفید خون، شیار های معده و روده ی توله سگ ها و سگ های بالغ و باقی سگ سانان مثل روباه و گرگ. همچنین میتونه به عضلات قلب توله های کوچیک هم حمله کنه.
این ویروس اولین بار سال ۱۹۷۸ دیده شد.
تیپ ۲ پارواویروس بر اساس ژنتیک شون انواع مختلفی داره:
CPV-2a , CPV-2b , CPV-2c
اما همشون علائم یکسانی رو بروز میدن
اما این ویروس چجوری منتشر میشه؟
پارواویروس سگ سانان ویروسی بسیار مسریه که از طریق تماس مستقیم سگ با سگ، تماس با مدفوع الوده، تماس با محیط الوده و انسان الوده منتقل میشه. این ویروس همچنین میتونه سطوح، ظروف، اب، غذا و قلاده و حتی لباس ها و دست انسان رو هم الوده کنه.
این ویروس مقاوم به گرما، سرما، رطوبت و خشکی هواست و میتونه برای مدت طولانی در فضا دوام بیاره
این ویروس میتونه به راحتی از مکانی به مکان دیگه توسط هوا، پنجه ها، کفش، پا و وسایل الوده منتقل بشه.
کدوم سگ بیشتر در ریسکه؟
همه ی سگ ها در ریسک هستن ولی توله سگ های مخصوصا زیر چهار ماه و سگ های واکسینه نشده در خطر ابتلای بیشتری هستن
علائم پاروا ویروس چیست؟
خواب الودگی
خستگی
کمبود میل و رغبت
درد شکمی
تب یا هیپودرمی
استفراغ
اسهال خونی
منبع: